Sindirim

Sindirim gastrointestinal sistem tarafından vücut için önemli besinlerin geri alındığı ve kullanılmayan gıdaların kimyasal olarak değişerek atıklara dönüştürüldüğü bir süreçtir. Mastikasyon ya da gıdaların ağızda çiğnenmesi sindirimin ilk aşamasıdır. Tükürük sindirimi başlatır ve çiğnenen gıdaları yumuşak kütlelere ya da bolusa dönüştürür. Tükürük bolusu kayganlaştırarak yutulmasını ve boğazın arkasından yemek borusuna kaymasını kolaylaştırır. Bolus mideye girmeden önce özofageal sfinkterden geçer. Midenin içine hidroklorik asit salgılanarak büyük gıda moleküllerini küçültür ve bolusu sıvılaştırır. Artık kimus denilen sıvılaşan bu bolus daha sonra pilorik sfinkterden geçerek ince bağırsağın ilk bölümü olan duodenuma girer. Burada pankreastan, karaciğerden ve safrakesesinden enzimler salgılanır ve kimusu kolayca emilebilen ve vücut tarafından kullanılabilen daha küçük elementlere parçalar. İnce bağırsak, kıvrımlı iç mukus ve villus denilen küçük parmak benzeri çıkıntılarla kaplıdır. Villus sindirilen gıdaların kan dolaşımına girmesini sağlar. İnce bağırsaklar aynı zamanda bütün besinlerin ve vitaminlerin emildiği yerdir. Kimus ileoçekal kapaktan geçerek kalın bağırsağa ulaşmadan önce 6 metreye kadar olan ince bağırsakta ilerleyebilir. Kalın bağırsakta da çok az sindirim gerçekleşir. Kalın bağırsağa giren sindirilmeyen kimussa atıktır. Atıklar kalın bağırsaktan geçerken daha da katılaşır, çünkü atıktaki su sürekli olarak yeniden emilir. Atıklar, bunların vücuttan atılması için beyin sinyal verene kadar rektumda ya da kalın bağırsağın ucunda toplanır.